เนติวิทย์ ซัดระบบการศึกษาไทยล้าหลัง วันไหว้ครูต้องหมอบคลานเข้าไปเหมือนสิงสาราสัตว์

ตอกย้ำ ซ้ำแล้วซ้ำเล่าสำหรับ ท่านเนติวิทย์ โชติภัทร์ไพศาล โพสต์เฟซบุ๊กซัดระบบการศึกษาไทย ปลูกฝังความเป็นไทยที่เป็นเพียงนามธรรม ล้าหลัง พอถึงวันไหว้ครูก็ต้องหมอบคลานเข้าไปเหมือนสิงสาราสัตว์

บล็อก เขาอยากให้คุณช่วยตัดสิน

ทำให้คนไทยที่ไม่ใช่หัวใจไทยและคนหัวใจไทยหลายๆคน  ไม่พอใจสำหรับ คุณคนนี้  ผมว่าผมเป็นประเภทโฉด เลว ดี แล้วน่ะแต่ยังนึกเคียงกับคำพูดของน้องคนนี้เขาเข้าเหมือนกัน   ที่น้องเขากล่าวไว้เมื่อวันที่ 19 มกราคมที่ผ่านมา

 ''เป็นเรื่องยากพอสมควรที่จะพูดถึงความเป็นไทย โดยส่วนตัวแล้วผมไม่ค่อยมีความสนใจในความเป็นไทยสักเท่าไหร่ เหมือนคนทั่วไปที่ไม่สนใจความเป็นไทย แต่แน่ละ ผมคิดว่าที่คนส่วนใหญ่ไม่สนใจอะไรคือความเป็นไทย ก็เป็นส่วนหนึ่งของวิธีคิดของความเป็นไทย ที่ไม่ต้องการให้มีการสืบค้น คิดตั้งคำถาม แล้วชีวิตของพวกเราก็วนเวียนกับเรื่องความเป็นไทย โดยส่วนสำคัญในการปลูกฝังนี้ก็คือสถาบันการศึกษา''

ฟังข้อความข้างบนนี้แล้ว  ผมพูดอะไรไม่ออกเลย เพราะผมเป็นคนไทยหรือเปล่าก็ไม่รู้  คำกล่าวของน้เขา      ผมคิดออกแค่เพียงว่าเขาไม่อยากที่จะเป็นคนไทยซะเหลือเต็มประดา แล้วทำไมถึงไม่อยากเป็นไทยล่ะผมตั้งคำถามในสมองของผม     ผมจ้องไปที่ภาพของคุณ เนติวิทย์ โชติภัทร์ไพศาล    หัวสมองผมคิดตลกๆว่า  หรือว่าเขาอยากเป็นฝรั่งว๊ะ  ฝรั่งเอกลักษณ์ของเขาที่ครองใจคนไทยหลายๆคนคือ  ฟรีเซ็กซ์  ดูหน้าตาของน้องเขาเหมือนอยากปลดปล่อยอะไรบางอย่าง  ที่ทำให้หายเครียดน๊ะ  มองใกล้ๆบางทีเหมือนจะเห็น     สิวเสี้ยน     เต็มหน้าไปหมด   และแล้วผมก็บังคับสมองของผมให้กลับมาเข้าเรื่องอีกครั้ง

ท่านเขากล่าวต่อว่า  เราก็ถูกฝึกสอนจากโรงเรียนที่พร้อมจะเข้าสู่ประชาคมอาเซียนด้วยนโยบายที่สวยหรู World Class Standard School ให้คงความเป็นไทยเอาไว้ แนวความคิดของไทยไม่เหมือนชาติใดในโลก หรืออะเมซิ่งไทยแลนด์ถูกปลูกฝังเข้ามา เราจึงเห็นเพจประชาคมอาเซียน ที่แอดมินคนไทยบอกว่า ระบบโซตัส เป็นสิ่งที่พิเศษสำหรับประเทศแห่งนี้ ความคิดการจัดวางลำดับชั้นต่ำสูง ระบบอาวุโส ระบบอุปถัมภ์ ครู - นักเรียน แบบพ้นยุคพ้นสมัย จึงเป็นสิ่งสำคัญ นักเรียนก็ไม่เท่าเทียมกับครู ปัญหาการโต้เถียงถกเถียงครูอาจารย์ในสังคมไทยบางทีก็เป็นเรื่องรับไม่ได้ นักเรียนคิดแย้งก็มีน้อยและส่วนมากไม่กล้า เพราะสภาพที่กดดันและอำนาจนิยม แม้ครูกับครูเองก็มีปัญหา คือผู้บริหารคิดว่าตัวเองวิเศษ สูงส่งกว่าครูธรรมดา ครูก็มีหน้าที่รับฟัง เชื่อฟัง ขัดแย้งไม่ได้ แม้มีคนขัดแย้งก็หาพวกรวมกลุ่มกันได้ยาก เพราะครูเองก็เคยเป็นนักเรียนถูกหลอมผ่านระบบการศึกษาที่เห็นระบบอาวุโส เป็นของดี วันไหว้ครูก็ต้องหมอบคลานเข้าไปเหมือนสิงสาราสัตว์ แล้วก็อ้างว่า เป็นของไทย น้ำตาจะไหลเพราะซึ้งจัด

ท่านเนติวิทย์ โชติภัทร์ไพศาล กล่าวไว้อย่างยอดเยี่ยมและผมเห็นภาพได้อย่างชัดเจนฝุดๆ

ที่กล่าวมาผมเคยมีประสบการณ์เกี่ยวกับสิ่งที่ท่านเขาวิเคราะห์         ผมไม่สนใจอะไรทั้งนั้นแล้วล่ะถ้านักเรียนซึ่งมีความสามารถเป็นถึง     เลขาธิการสมาพันธ์นักเรียนไทยเพื่อการปฏิวัติระบบการศึกษาไทย  หน้าที่คุณคงต้องปฎิวัติต่อไป       หน้าที่ผมคงต้องเขียนให้ผู้อ่านของผม  ตัดสินเรื่องราวของคุณในแบบที่เรียกว่า    คนใจกว้างในการตัดสินเรื่องราวให้ได้     แต่สิ่งที่ผมกำลังคิดอยู่ก็คือ  ถ้าอีกหน่อยมี  เลขาธิการสมาพันธ์ครูไทยเพื่อการปฏิวัติระบบการศึกษาไทย      ผมว่าน้องต้องหนาวๆร้อนๆแน่ๆ 

 คุณไม่ต้องการกราบไหว้ครูเหมือนสิงห์สาราสัตว์คุณก็แค่เดินออกจากกิจกรรมนั้นไป    เมื่อก่อนผมกับเพื่อนๆทำบ่อยมักจะหนีกิจกรรมคุกเข่าเข้าไปกราบครูแต่ไม่ใช่ไม่อยากกราบน๊ะครับ แต่เป็นการฉวยโอกาสซึ่งสมัยก่อนเขาเรียกโดดเรียนนั่นเอง  

        
แต่ถ้าวันไหนที่โรงเรียนคุณมีกิจกรรมวันแม่วันพ่อ    กิจกรรมเขาก็ต้องคุกเขาเข้าไปกราบไหว้พ่อแม่เหมือนกัน   น้องจะกล่าวคำว่าคลานไปกราบเหมือนสิงห์สาราสัยว์หรือเปล่า  ผมหวังว่าระดับเป็นประธานคงแยกแยะออกน๊ะครับ       อีกเรื่องถามจริงๆเคยเก็บย่าแพรกหรือเปล่า  บางคนให้ความสำคัญมากๆ   ต้องเอากระลามาครอบหญ้าไว้เป็นหลายอาทิตย์เพื่อให้หญ้าเหลืองเป็นหญ้าแพรกมันเป็นพิธีการที่แปลกในความคิดคุณอีกหรือเปล่า หรือคุณไม่รู้จักหญ้าแพรก  แล้วหญ้าแพรกอยู่ในหัวข้อปฎิวัติการศึกษาไทยของคุณด้วยหรือเปล่าครับ

ไม่แปลกที่ทุกวันนี้ทุกคนมีสิทธิ์ที่จะคิด  คิดมากเท่าไหร่ ก็ต้องหาทางปิดช่องโหว่ของตัวเองมากเท่านั้น  ก่อนที่ผมจะจบ ม6. มีอาจารย์ท่านหนึ่ง ให้พวกเราทุกคนเสนอความคิดเห็นในตัวของอาจารย์ในเรื่องของการสอน   เอาแบบที่ไม่ต้องเกรงใจ  จะต่อว่า  ด่าคำหยาบ  ได้ทั้งนั้นโดยที่ไม่ต้องลงชื่อในใบสอบถามของอาจารย์   ผมก็เขียนเอาฮาว่า ควรเหลาไม่เรียวให้เล็กกว่านี้หน่อยมันโหดเกินไป   

และอาจารย์ท่านนี้ท่านได้รับเกียรติไปดูงานที่ประเทศหนึ่งในยุโรป  ท่านเล่าให้ฟังว่า เด็กนักเรียนที่นั่น ''เหมือนจะไม่มีพ่อแม่คอยสั่งสอน''   ดูถูกดูหมิ่น ว่ามาจากประเทศที่กำลังพัฒนา  บ้านเมืองมีแต่ช้าง ขี่ช้างไปทำงาน  อาจารย์ท่านเล่าว่าสุดจะทนกับ  กิริยามารยาทของเด็กพวกนี้  ท่านเลยทดลองวิชาที่มักจะใช้ปราบเด็กไทยให้อยู่หมัด  ท่านบอกว่าได้ผล  เด็กฝรั่งที่ไม่สนใจฟังท่านหันมาฟังท่านมากขึ้น  ส้นตีน  เอ่อเท้าที่วางพาดไว้บนโต๊ะเรียนเริ่มลดลงทีละข้างๆ  จนไม่เหลือเท้าของเด็กฝรั่งคนไหนพาดอยู่บนโต๊ะแม้แต่คนเดียว    คำพูดที่กล่าวกล่าวคือ

'' ผมมาจากประเทศไทย  ประเทศที่มีวิวัฒนาการด้านวัตถุที่น้อยกว่าพวกคุณวันนี้ผมได้รับเกียติให้มาดูงานเรื่องการเรียนการสอนที่ทันสมัย  ผมเห็นว่ามันก็ทันสมัยดีแต่อีกไม่กี่นาทีผมจะกลับเพราะผมไม่ได้รับการตอบรับและการยอมรับของพวกคุณ  ผมต้องขอโทษที่ทำให้คุณต้องเสียเวลา แต่ผมมีเรื่องวัฒนธรรมและกิริยามารยาททางสังคมที่ประเทศผมมาเล่าให้ฟัง  ที่ไม่เกี่ยวกับช้าง  หลายคนถามผมเรื่องช้าง ผมไม่รู้ผมเป็นครูผมมีหน้าที่ทำให้เด็กในประเทศไทยมีระเบียบวินัยมีความรู้ หลายคนมักใช้คำว่าไปโรงเรียนให้ครูดัดสันดานหน่อย   ผมว่าว่าคงไม่มีพวกคุณคนไหนหลงไปเรียนที่เมืองไทยน่ะครับเพราะคุณต้องปรับอีกเยอะ

 ยกตัวอย่างเช่น  เท้าที่พวกคุณวางพาดไว้บนโต๊ะแทบจะต้องใช้คำว่ามันกำลังชี้หน้าผมอยู่ในระหว่างนี้  ถ้าเป็นที่เมืองไทยผมจะเดินเข้าไปถามเด็กคนนั้นว่าด้วนสีหน้าที่ยิ้มแย้มว่า  นักเรียนครับลูกจะเอาขามาวางพาดโต๊ะอย่างนี้ไม่ได้น๊ะครับ มันบ่งบอกถึงกิริยามารยาทของเรา   ลูกต้องให้เกียติสถานที่ และบุคคลากรที่ให้ความรู้  แล้วเด็กนักเรียนที่เมืองไทยก็รับเอาขาลงจากโต๊ะ  เพราะเด็กนักเรียนที่เมืองไทยไม่ชอบให้ใครมาด่าว่าไม่มีมารยาท  กิริยาไม่เหมาะสม หรือที่กลัวที่สุดคือ พ่อแม่ไม่สั่งสอนหรืออย่างไร   แต่นั่นที่เมืองไทย         ที่นี่ไม่ใช่เมืองไทยผมคงไม่ว่าพวกคุณหรอก  แต่อย่าลืมน่ะครับหากมีโอกาสได้ไปที่เมืองไทยอย่าเอาเท้าไปวางบนโต๊ะ ที่ไหนเพราะคนไทยจะมองว่าคุณไม่มีมารยาท ''


นั่นเป็นคำกล่าวที่ผมพอจะจำได้จากอาจารย์ ชื่อ อ.วิรัช  โรงเรียนประจำำอำเภอในจังหวัดเพชรบูรณ์


สุดท้าย โปรดทำหน้าที่ของท่านต่อไป หวังว่าท่านคงจะสำเร็จในสิ่งที่ท่านมุ่งหวัง 
ท่านเนติวิทย์ โชติภัทร์ไพศาล  หวังว่าคุณคงไม่ใช่พวก ผยอง ยะโส ไร้มารยาทน๊ะครับ



ก้องกิดากร